ອັດຖະຣົດ ໃນບົດວັນນະກັມລ້ານຊ້າງ

- ອັຖຖະຣົສ ຄື ປະໂຫຍດທີ່ໄດ້ຈາກຣັດວັນນະກັມ, ວັນນະກັມລາວ ທຸກເຣື່ອງຈະມີອັຖຖະຣັສ ທີ່ເກີດຄວາມສົນໃຈ ຕິດໃຈແກ່ຜູ້ເບິ່ງ ຜູ້ຊົມ ຜູ້ອ່ານ ຜູ້ຟັງ ໃຫ້ຜເກີດຄວາມເພີດເພີນຈະເຮີນໃຈໄດ້ນັ້ນ ສະແດງບົດບາດໄປຕາມຈັງຫວະຂອງເຮື່ອງ ກ່າວຄື:
1. ບົດຮັກ.
2. ບົດໂສກ.
3. ບົດກ້າຫານ.
4. ບົດອັດສະຈັນ.
5. ບົດຕະຫຼົກ.
6. ບົດໜ້າຢ້ານກົວ.
7. ບົດຣະຫ້ອຍ.
8. ບົດກຽດຊັງ.
9. ບົດຄຽດແຄ້ນ
ທັງໝົດນີ້, ຮຽກວ່າ “ອັຖຖະຣົສ” ຄືສາຣະຖະ ຫຼືປະໂຫຍດ ທີ່ໄດ້ຮັບຈາກບົດວັນນະຄະດີ, ຜູ້ສະແດງ ຕ້ອງສະແດງໃຫ້ຜູ້ຊົມເຫັນເປັນເຣື່ອງຈິງ, ເປັນຕົ້ນວ່າບົດຮັກກໍຕ້ອງຮັກສຸດອົກສຸດໃຈ ຮັກເໝືອນຊິກິນໄດ້ ຮັບຈົນຫັຼບໄຫຼ ໃຝ່ຝັນ ຜູ້ຊົມກໍເກີດຄວາມກະສັນຮັກ ພໍໃຈໄປຕາມກັນ.
- ບົດວັນນະກັມລາວ ທີ່ນັກວິຈານວັນນະກັມບອກວ່າ "ເຣື່ອງພຣະເວດສັນດອນຈະເປັນບົດວັນນະກັມທີ່ມີຄົບທຸກຣົດ ດ້ວຍເຫດນັ້ນວັນນະກັມພຣະ ເວດຈຶ່ງເປັນອັມມະຕະ".